Stil is het buiten, de sneeuw reflecteert het licht en dempt het geluid, resoneert naar binnen, glijd door in mijn huis en ik voel mijn eigen stilte.
Deze stilte heb ik nodig om te voelen wat er binnenin mij afspeelt.
De grote ster vol belofte van een grote Geest die lang geleden is geboren, is voelbaar en vergroot de gevoelens binnenin mij.
Elk leven dat er voor mij toe doet, is mij dierbaar, nooit vanzelfsprekend en elk leven is kwetsbaar, belangrijk om aandacht aan te schenken, lief te hebben en te waarderen.
God, ik heb me verstikt gevoeld; ik wil niet mijn leven anders leven, geen druk voelen om te veranderen van wie dan ook; het laat me naar adem snakken.
Het maakt dat ik me los wil rukken, verlangend naar space en ruimte voor mijn geest, gedachtes en gevoelens.
Alleen als je iets toe te voegen hebt, vanuit respect en liefde, vanuit onvoorwaardelijkheid, vanuit autonomiteit, vanuit een mooi sterk en stevig neergezet leven. Zo veel ruimte in je hart hebt en inzicht dat je mij kan laten zijn om wie ik ben.
Dat je kan voelen waar ik zit, dat je het lef hebt om door mijn 'sterk' zijn heen te kijken.
Dan pas hoef ik niet langer alleen te schuilen.
Ik ga je het niet meer leren, niet als je mijn geliefde wilt zijn, ik ga je het niet voor leven, omdat ik dan nooit meer vrij zal zijn.
Ik omhels, omarm en geniet van al het leven wat mij boeit en raakt.
Ik beroer elk leven waar mijn hart van open gaat.
Ik geef me volledig over als ik totaal vrij kan zijn.
Laat het uit je hoofd om mij te vangen, ik verdwijn.
De sneeuw dwarrelt zacht en langzaam naar beneden.
Als ik mijn hand ophoud voel ik haar zacht smelten op mijn hand.
Ik lik aan de sneeuw en lach;
ow yeah;
just like sugarpops.
Fuck it, het is Christmas.
Deze stilte heb ik nodig om te voelen wat er binnenin mij afspeelt.
De grote ster vol belofte van een grote Geest die lang geleden is geboren, is voelbaar en vergroot de gevoelens binnenin mij.
Elk leven dat er voor mij toe doet, is mij dierbaar, nooit vanzelfsprekend en elk leven is kwetsbaar, belangrijk om aandacht aan te schenken, lief te hebben en te waarderen.
God, ik heb me verstikt gevoeld; ik wil niet mijn leven anders leven, geen druk voelen om te veranderen van wie dan ook; het laat me naar adem snakken.
Het maakt dat ik me los wil rukken, verlangend naar space en ruimte voor mijn geest, gedachtes en gevoelens.
Alleen als je iets toe te voegen hebt, vanuit respect en liefde, vanuit onvoorwaardelijkheid, vanuit autonomiteit, vanuit een mooi sterk en stevig neergezet leven. Zo veel ruimte in je hart hebt en inzicht dat je mij kan laten zijn om wie ik ben.
Dat je kan voelen waar ik zit, dat je het lef hebt om door mijn 'sterk' zijn heen te kijken.
Dan pas hoef ik niet langer alleen te schuilen.
Ik ga je het niet meer leren, niet als je mijn geliefde wilt zijn, ik ga je het niet voor leven, omdat ik dan nooit meer vrij zal zijn.
Ik omhels, omarm en geniet van al het leven wat mij boeit en raakt.
Ik beroer elk leven waar mijn hart van open gaat.
Ik geef me volledig over als ik totaal vrij kan zijn.
Laat het uit je hoofd om mij te vangen, ik verdwijn.
De sneeuw dwarrelt zacht en langzaam naar beneden.
Als ik mijn hand ophoud voel ik haar zacht smelten op mijn hand.
Ik lik aan de sneeuw en lach;
ow yeah;
just like sugarpops.
Fuck it, het is Christmas.
22 dec 2009, 11:40
Geen opmerkingen:
Een reactie posten