'Waar spaar jij ook alweer voor?'; vraagt Kier aan Storm.
'Kweenie'; zegt ze, 'Ik zou iets met jou samen doen, maar ik weet niet meer wat.'
'Ik spaar voor een Nintendo DS light'; zegt Kier. Heerlijk als je zo onbekommerd nog over je geld kan doen. Ik wil ook sparen, als ik tenminste geld over zou hebben in die wereld waar alles nog mogelijk is. Ik wil ook meedoen. Dus zeg ik; 'Ik spaar ook', tegen mijn drie kiddo's en laat even een stilte vallen voor extra dramatiek. Ze kijken me alle drie vragend aan.
'Voor een vriend'
Ja zij lachen natuurlijk. Mijn zoon laat me fijntjes weten dat hij nog zes euro van me krijgt.
'Waarvoor?'; vraag ik ietwat geïrriteerd. Ze zijn helaas allang op een leeftijd dat ze dat niet meer vergeten, shit.
"Skeelers.'
O ja, ik weet het weer. Hij is uit zijn skeelers gegroeid, op de vraag of ik ze dan mocht toe-eigenen reageerde hij slim met; zes euro. Hmmm.
'Ze waren twaalf euro mam, op de vlooienmarkt, ze zijn 160 geweest, tweedehands, dus zes'.
Ja, dat is natuurlijk een goede deal, stiekem bewonder ik de snelle onderhandelings-mind van mijn zoon. Niet duur ook. Softwheels.
Ook al gaat het heel lang duren voor ik weer op die krengen ga staan, niet met deze dikke buik. Maar ik zie mezelf alweer stoer voorbij zoeven met een strak pannetje, zonder baby natuurlijk, die doet even niet mee in dat plan. Mooi beeld; dat wil ik wel; in de toekomst dan.
Ik geef mijn spaarplan 'vriend' nog niet op en zeg tegen mijn kinderen dat ik wel genoeg spaarpunten heb voor een vriend; dat vinden zij gelukkig ook. Maar ik heb een hekel aan al die achterlijke spaaracties; of ik heb te weinig punten, de prijzen zijn ruk, ik vergeet die hele actie weer, ben beslist niet merkvast, duurt gewoon te lang. In dit geval zeker. Toch nog maar es checken of ik wel genoeg punten heb, of nog erger, of ik wel voldoe aan alle criteria; WAHAAAA!
Vet plan.
'Ik spaar voor een Nintendo DS light'; zegt Kier. Heerlijk als je zo onbekommerd nog over je geld kan doen. Ik wil ook sparen, als ik tenminste geld over zou hebben in die wereld waar alles nog mogelijk is. Ik wil ook meedoen. Dus zeg ik; 'Ik spaar ook', tegen mijn drie kiddo's en laat even een stilte vallen voor extra dramatiek. Ze kijken me alle drie vragend aan.
'Voor een vriend'
Ja zij lachen natuurlijk. Mijn zoon laat me fijntjes weten dat hij nog zes euro van me krijgt.
'Waarvoor?'; vraag ik ietwat geïrriteerd. Ze zijn helaas allang op een leeftijd dat ze dat niet meer vergeten, shit.
"Skeelers.'
O ja, ik weet het weer. Hij is uit zijn skeelers gegroeid, op de vraag of ik ze dan mocht toe-eigenen reageerde hij slim met; zes euro. Hmmm.
'Ze waren twaalf euro mam, op de vlooienmarkt, ze zijn 160 geweest, tweedehands, dus zes'.
Ja, dat is natuurlijk een goede deal, stiekem bewonder ik de snelle onderhandelings-mind van mijn zoon. Niet duur ook. Softwheels.
Ook al gaat het heel lang duren voor ik weer op die krengen ga staan, niet met deze dikke buik. Maar ik zie mezelf alweer stoer voorbij zoeven met een strak pannetje, zonder baby natuurlijk, die doet even niet mee in dat plan. Mooi beeld; dat wil ik wel; in de toekomst dan.
Ik geef mijn spaarplan 'vriend' nog niet op en zeg tegen mijn kinderen dat ik wel genoeg spaarpunten heb voor een vriend; dat vinden zij gelukkig ook. Maar ik heb een hekel aan al die achterlijke spaaracties; of ik heb te weinig punten, de prijzen zijn ruk, ik vergeet die hele actie weer, ben beslist niet merkvast, duurt gewoon te lang. In dit geval zeker. Toch nog maar es checken of ik wel genoeg punten heb, of nog erger, of ik wel voldoe aan alle criteria; WAHAAAA!
Vet plan.
19 aug 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten