Mijn gevoelsbeeld begint zo; de zon brandt en het zand is heet onder mijn blote voeten, ik wacht; ik weet dat ie komt. Verlangend en dringend heb ik zijn naam meegegeven aan de wind. Voordat mijn blik hem vangt voel ik hem met mijn senses naderen, er is maar een manier om meegenomen te worden. Deze krijger is sterk, trots, manlijk en wetend, in zijn ogen is zowel kracht, dood en liefde te zien. Met zijn blik vertelt hij me zonder woorden dat ie me gehoord heeft en dat het goed is. Hij tilt me op en ik glijd vertrouwt achter op zijn paard. Als ik tegen zijn rug aan leun zucht ik diep, ik ben in heel mijn wezen moegestreden. Zijn rug is sterk , zijn geur vertrouwt, mijn benen voelen hem en zijn paard, met al mijn energie in mijn handen voel ik zacht zijn huid en ik ,ik leun alleen maar. Ik hoef even niet te weten waar we heen gaan, noch vooruit te kijken; ik laat me meevoeren en laat mijn stille tranen de vrije loop.
Hij geeft mij kracht, ik geef hem zachtheid.
Denk je nou echt dat ik een man mij zo laat meenemen? Echt niet, flikker op, zou ik tegen hem zeggen; ik bepaal zelf wel waar ik heen ga. Mijn pad is de mijne.
En toch, als ik me soms zo kwetsbaar voel, komt dit gevoelsbeeld in me op. Hoe graag zou ik me niet willen overgeven aan de juiste man, die het vertrouwen en het lef heeft om te geven en ontvangen. Die dat moment kan pakken en me kracht geeft, net zolang tot ik weer sta te springen om op eigen kracht verder te gaan, de twinkeling terug is in mijn ogen en ik klaar ben om zelf beroering te veroorzaken, alles wat maar leven brengt en geeft.
Maar alleen in wederzijdse gelijkwaardigheid wil ik dit.
For now, zou alleen al een lekkere zoenpartij heel erg welkom zijn en waan ik me vaak in tongland, daar zijn overvloedig veel leuke mannen, hahaa.
17 april 2009 Hij geeft mij kracht, ik geef hem zachtheid.
Denk je nou echt dat ik een man mij zo laat meenemen? Echt niet, flikker op, zou ik tegen hem zeggen; ik bepaal zelf wel waar ik heen ga. Mijn pad is de mijne.
En toch, als ik me soms zo kwetsbaar voel, komt dit gevoelsbeeld in me op. Hoe graag zou ik me niet willen overgeven aan de juiste man, die het vertrouwen en het lef heeft om te geven en ontvangen. Die dat moment kan pakken en me kracht geeft, net zolang tot ik weer sta te springen om op eigen kracht verder te gaan, de twinkeling terug is in mijn ogen en ik klaar ben om zelf beroering te veroorzaken, alles wat maar leven brengt en geeft.
Maar alleen in wederzijdse gelijkwaardigheid wil ik dit.
For now, zou alleen al een lekkere zoenpartij heel erg welkom zijn en waan ik me vaak in tongland, daar zijn overvloedig veel leuke mannen, hahaa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten