Wat heb ik met handen? Mannenhanden wel te verstaan, maar ook die van vrouwen en kinderen. Ze raken me; ik kan zien wie je bent, hoe je bent vanuit je kern als ik je handen zie.
De handen van mijn favoriete opa kan ik zo voor je uittekenen. Als kind deed ik niets liever dan zijn handen aanraken en er mee te spelen. Zijn kromme duim, zijn zachte vel met blauw doorschijnende opstaande aderen die ik indrukte. Het duurde even voor die dan weer terug in vorm kwam, fascinerend vond ik het. Ik zat stil op zijn schoot; hij liet mij rustig begaan; we praatten zonder woorden in gevoel.
En heel af en toe zijn er een paar handen die me diep raken. Een tijd geleden bladerde ik door een magazine. Opeens wordt mijn oog getrokken naar een foto van oude, sterk krachtige handen. Die foto knalde recht mijn ziel in, het overdonderde me, het was de enorme gevoeligheid, kracht en wijsheid die me volledig van stuk brachten. Het was als een wegwijzer in de ziel van die man. Mijn hart tuimelde zo in zijn hart.
Gister zag ik nog een paar handen van een man, weer op een foto, weer van die gevoelige sterke handen. Ditmaal laait mijn verlangen naar een diepe liefde vanuit mijn hart vurig op, wat is dit toch?
Waarom raakt het me zo diep en waarom gaat het gepaard met tranen?
Het is te lang weggeweest; zonder woorden praten met een geliefde, het kan en ik wil het opnieuw.
De handen van mijn favoriete opa kan ik zo voor je uittekenen. Als kind deed ik niets liever dan zijn handen aanraken en er mee te spelen. Zijn kromme duim, zijn zachte vel met blauw doorschijnende opstaande aderen die ik indrukte. Het duurde even voor die dan weer terug in vorm kwam, fascinerend vond ik het. Ik zat stil op zijn schoot; hij liet mij rustig begaan; we praatten zonder woorden in gevoel.
En heel af en toe zijn er een paar handen die me diep raken. Een tijd geleden bladerde ik door een magazine. Opeens wordt mijn oog getrokken naar een foto van oude, sterk krachtige handen. Die foto knalde recht mijn ziel in, het overdonderde me, het was de enorme gevoeligheid, kracht en wijsheid die me volledig van stuk brachten. Het was als een wegwijzer in de ziel van die man. Mijn hart tuimelde zo in zijn hart.
Gister zag ik nog een paar handen van een man, weer op een foto, weer van die gevoelige sterke handen. Ditmaal laait mijn verlangen naar een diepe liefde vanuit mijn hart vurig op, wat is dit toch?
Waarom raakt het me zo diep en waarom gaat het gepaard met tranen?
Het is te lang weggeweest; zonder woorden praten met een geliefde, het kan en ik wil het opnieuw.
8 dec 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten