woensdag 24 november 2010

My blues


Zijn hartje klopt snel tegen de achtergrond van mijn rustige geruststellende hartslag. Zo bijzonder om de ritmische eenheid te horen wat zichtbaar verborgen is in mijn schoot. 
Heel abstract nog en ook heel tastbaar en aanwezig. 

De zachtheid in mijn gezicht is een weerkaatsing van mijn innerlijk, opnieuw moet ik een balans vinden tussen deze nieuwe kwetsbaarheid in lichaam en emoties. 

Bescherming van een partner is er niet, maar af en toe vind ik het in anderen en in mijzelf. De liefde en zorg, de bemoedigingen, de humor en de levenslust blijven en worden alleen maar groter. 

Ook nu met dit kindje maak ik een innerlijke groei door; het gaat nog meer om mijn kern, de sterke geest, mijn kracht en mijn kwetsbaarheid. Dat zal ik nodig hebben straks, reken maar, in de dagelijkse doodgewone dingen. 

In de voorbereiding daarop ben ik rustig, zacht en gelukkig, gereflecteerd in anderen, totaal nieuw en toch weer zo vertrouwd. 

Mijn ziel voed ik met muziek, zusterschap, nieuwe en oude vriendschappen, mijn geest laat ik totaal vrij, mijn mind is bezig de stenen te leggen voor de toekomst en mijn lichaam onthult het geheim van een nieuw leven. 
Nog even en dan stap ik in de wereld, ik ben gelukkig , groot geworden en trots.

2 mrt 2008

Geen opmerkingen:

Een reactie posten