woensdag 24 november 2010

Verheug met me mee

In mijn leven gebeurt niets, maar dan ook niets; totaal in 1 richting of op geijkte paden. Goed dit is wie ik ben; intens, zowel krachtig als kwetsbaar en heftig het leven omhelzend. En mijn weg is vaak eenzaam, dat ook, maar ik voel nu ook dat, ik, nu ik groot ben ook heel veel lieve vrienden om me heen heb die me steunen en die mijn levenslust kunnen zien en mijn gevecht om bestaansrecht. Ik heb diepe dalen gekend, veel leed, pijn, maar ook glorieuze liefdesmomenten in welke vorm dan ook. Ik ben wie ik ben en ik kan niet anders. 
Dit is mijn weg, met Hem, een andere weg is er niet. 
En nu totaal onverwacht groeit er weer een nieuw leven in mij. Dit is dan ook weer echt iets voor mij, waarom nu, waarom moet ik dit alleen doen. 
Dit kindje verscheen voor mijn geestesoog, ik zag hem , hij is mooi en heeft een sterke geest en ik kan niet anders dan voor de liefde voor hem kiezen. 
Dat is wat overblijft; liefde. 
Liefde geven en ontvangen. 
Leven geven en verwonderen over het leven Zelf. 

Nu ben ik alleen, steun me en sta me bij, geef me bemoediging en praktische hulp, vecht met me mee voor alle kansen of heb gewoon een luisterend oor. 
Maar vooral verheug met me mee over dit nieuwe leven, verlang met me mee naar nieuw leven en liefde geven, onvoorwaardelijk. 
 
28 jan 2008

Geen opmerkingen:

Een reactie posten